Jubileusz 150-lecia Szkoły
19 listopada obchodziliśmy w naszych murach uroczystość 150-lecia ZST. Byli znakomici goście, m.in.
p. Bogdan Borusewicz – wicemarszałek Senatu RP, a także absolwent SP nr 3
p. Magdalena Cieślik – wiceprezydentka Sopotu
p. Damian Orzeł - kierownik referatu szkolnictwa zawodowego w regionie Urzędu Marszałkowskiego
p. Piotr Płocki – dyrektor wydziału edukacji w Sopocie
podinsp. Tomasz Oberzig zastępca Komendanta miejskiego policji w Sopocie
Tomasz Dusza Komendant Straży Miejskiej
Przedstawiciele związków zawodowych: p. Czesława Kasprowicz ZNP, p. Elżbieta Śliwińska Solidarność
Dyrektorzy i wicedyrektorzy sopockich placówek oświatowych
p. dyrektor Jolanta Niewadzioł
Obecni i byli pracownicy
Absolwenci szkół które tworzą historię Zespołu Szkół Technicznych: Zespół Szkół Handlowych, Gimnazjum nr 2, SP nr 3 oraz SP 4
Padło wiele miłych słów pod adresem ZST, wielu ciekawych historii. Całość uroczystoci uświetnił występ Męskiego Chóru Szantowego ‘’Zawisza Czarny„ pod kierownictwem pana Jacka Jakubowskiego. Pan Marcin Pomierski w towarzystwie Rafała Różyckiego, ucznia klasy 4ti, przedstawili nam historię Zespołu Szkół Technicznych w III aktach.
32150-lecie szkoły (1875-2025)
Burzliwe dzieje Zespołu Szkół Technicznych w 3 aktach
AKT 1
„Jak to wszystko się zaczęło…”
W 1874 roku nastąpiła reorganizacja terytorium Sopotu. Na miejsce wsi z sołtysem i dwoma przysiężnymi powstała GMINA, której władza przeszła w ręce naczelnika i dwóch ławników, a przedstawicielstwo mieszkańców tworzyła dwudziestoosobowa rada gminy, w skład której wszedł również przedstawiciel szkolnictwa.
Dlatego zdecydowano o utworzeniu jednej gminnej, zupełnie nowej szkoły, dla wszystkich uczniów, różnych wyznań. Prace budowlane ruszyły już w lipcu 1873 roku, budynek podłączono nawet do sieci wodociągowej i wytyczono nową ulicę, którą nazwano Schulstrasse 18/20 – czyli Szkolna (obecna Kościuszki).
W styczniu 1875 roku w parterowym budynku działalność rozpoczęła Gemeinde Schule, czyli Szkoła Gminna Elementarna.
W 1901 roku Sopot został podniesiony do rangi miasta i tym samym rozpoczął się aktywny rozwój sopockiego szkolnictwa.
Od 1902 roku, wg planów Paula Puchmullera trwa rozbudowa budynku przy ul.Szkolnej, zostają dobudowane kolejne kondygnacje a szkoła otrzymuje rangę progimnazjum.
W latach 1903/04 budynek staje się siedzibą Wyższej Szkoły Chłopięcej a dzięki staraniom jej dyrektora Otto Klucke w 1905 roku szkoła otrzymała oficjalny status Gimnazjum Realnego. W 1908 dano do użytku nową salę gimnastyczną. Z sali korzystali zarówno uczniowie Gimnazjum jak i wszyscy mieszkańcy Sopotu.
19 IV 1909 Kiedy gimnazjum przeniosło się do nowo wybudowanego budynku, przy obecnej Armii Krajowej, opuszczony budynek przy Schulstrasse do którego przylgnęła także nazwa „starego gimnazjum” pełnił później różne funkcje.
W części budynku w latach 1910/11 – podczas budowy ratusza – mieściły się siedziby magistratu.
W latach 1909-1931 znajdowała się tam między innymi Renomowana Prywatna Wyższa Szkoła Dla Dziewcząt Pani M. Weyl – później Liceum Żeńskie.
W latach trzydziestych gmach szkoły został rozbudowany na potrzeby koedukacyjnej Szkoły Średniej, przygotowującej młodzież do podjęcia nauki w różnych zawodach, która przeniosła się tam 23 listopada 1931 roku. Nauka trwała w niej 6 lat. Przygotowywano uczniów do nauki w zakresie rzemiosła, w dziedzinie rękodzielnictwa artystycznego, handlu, przemysłu, w rolnictwie i leśnictwie, na stanowiskach średniego szczebla służby państwowej i komunalnej, jak również w dużych przedsiębiorstwach handlowych i przemysłowych.
Przedmiotami wtedy były: religia, niemiecki, historia, geografia, rachunki i księgowość, geometria, dwa języki obce, przyroda, robótki ręczne, rysunek, stenografia, muzyka i wychowanie fizyczne
W kolejnych latach, mimo wojny, w budynku przy Mackensenalle 18/20 kontynuuje działalność Hauptschule fur Knaben und Madchen – Szkoła Podstawowa dla Chłopców i Dziewcząt.
Pierwszym budynkiem po II WŚ, który wojsko radzieckie oddało na cele szkolne był budynek przy ul.Kościuszki 18. Dlatego też tam od 23 IV 1945 roku działała Szkoła Podstawoa nr 1 im.Marii Konopnickiej. Z dniem 8 października 1945 roku została przeniesiona do gmachu na ulicy Stalina 751 (dzisiejsze II LO)
Na to miejsce z budynku przy ulicy Kościuszki 47 przeniosło się Państwowe Gdańskie Koedukacyjne Gimnazjum Kupieckie, które to mianowicie istniało od 1925 roku jako Gdańska Średnia Szkoła Handlowa (budynek we spłonął w czasie wojny).
2 IX 1946 szkoła zmieniła nazwę na Państwowe Gdańskie Gimnazjum i Liceum Handlowe w Sopocie. Do 1969 roku szkoła posiadała również budynek przy Kościuszki 22/24.
W 1951 roku znajdujące się dotychczas we Wrzeszczu Państwowe Liceum Administracyjno-Gospodarcze zostało podzielone na Technikum Finansowe i Technikum Handlowe. Szkoły przeniesiono do budynku przy ul. Kościuszki. Dodatkowo, w skład szkoły od 1955 roku wchodziły również Zasadnicza Szkoła Zawodowa i Liceum Dla Pracujących.
W roku szkolnym 1956/57 szkoła kształciła na kierunkach ekonomia oraz handel i sprzedawca
Z początkiem lat 70tych powstało przy ZSH Policealne Studium Handlowe o specjalnościach ekonomika i organizacja przedsiębiorstw handlowych oraz, do 1997 roku, księgarstwo.
AKT 2
„Marynarzy”
Za najstarszą sopocką szkołę uznaje się tzw. "szkołę książęcą", ufundowaną w 1836 r. przez opata oliwskiego Józefa Hohenzollerna, która mieściła się przy obecnej Al. Niepodległości. Miała być to szkoła katolicka. Szkołę rozbudowano około 1905 roku i po 1932 dobudowując dwa skrzydła. W czasie II wojny światowej budynek podupadał, na zmianę traktowany jako siedziba wojsk i lazaret.
Po wojnie, trzecią uruchomioną podstawówką w Sopocie stała się Szkoła Podstawowa nr 4 , uruchomiono ją na ul.Marynarzy, z początkiem roku szkolnego 1946/1947. Budynek nie posiadał boiska, sali gimnastycznej, warunków do prowadzenia stołówki, jednym słowem warunki siermiężne. Mimo wszystko szkoła przetrwała do końca roku szkolnego 1977/78, po którym została rozwiązana.
W 1978 roku po likwidacji sp4 budynek przy AL.Niepodległości 749 gościł na krótko Bibliotekę Pedagogiczną. Później poddany generalnemu remontowi został przekazany w użytkowanie powiększającej się szkole handlowej przy ul. Kościuszki. Tak powstało słynne, nierozerwalne z ZSH do końca - „Marynarzy”
Od 1983 roku szkoła funkcjonuje już oficjalnie jako ZSH. 1 września 2002 roku Liceum Ekonomiczne i Liceum Handlowe zostało przekształcone w Technikum. 17 września 2012 roku miało miejsce uroczyste nadanie imienia „Sokolnia” zabytkowej sali gimnastycznej.
W latach 2011–2014 w skład Zespołu Szkół Handlowych wchodziło II Liceum Profilowane o profilu ekonomiczno - administracyjnym, policyjnym.
Liceum zostało utworzone na mocy porozumienia z dnia 06 kwietnia 2011 roku w ramach innowacji pedagogicznej „Klasa Policyjna”
15 kwietnia 2015 roku Technikum Nr 1 oraz Zasadniczej Szkole Zawodowej Nr 1 nadano imię Danuty Siedzikówny „Inki”.
AKT 3
„Szkoła w Kamiennym Potoku” - Steinfleissschule
Szkołę elementarną przy ul. Wejherowskiej 1 wzniesiono w 1908 roku. Uczęszczało do niej w latach 1908-1914 średnio 130-150 dzieci z czego prawie 40% z rodzin kaszubskich.
W roku szkolnym 1923/24 rozbudowano szkołę, dobudowując bliźniaczą jej część, łącząc je salą gimnastyczną i parterowym łącznikiem. W czasie II wojny światowej budynek pełnił funkcję szpitala polowego. Podczas wycofywania się Niemców został poważnie uszkodzony, a przez jakiś czas kwaterowały tam wojska radzieckie.
26 IX 1945 rok szkolny rozpoczął się Szkole podstawowej nr 3 (1945-1999), która od początku swojego istnienia nosiła miano Stefana Żeromskiego. W 1945 roku uczono się raptem w 6 salach, bez opału, 3 pedagogów i 400 dzieci ale zapał był bardzo duży. Pierwszy wielki remont wykonano latem, w wakacje, 1946 roku, dzięki któremu oddano do użytku cały budynek szkolny.
1 IX 1951 SP3 została podzielona na dwie szkoły – sp3 i sp7. Budynek szkoły podzielono na dwa skrzydła – skrzydło zachodnie sp 3.1 września 1956 sopocka siódemka przeniosła się do nowo wybudowanego budynku przy ówczesnej ulicy Bieruta – dzisiejsza Haffnera
POZDRAWIAMY SOPOCKĄ SIÓDEMKĘ
Na przełomie lat 1959/1960 podczas ferii świątecznych przeprowadzono duży remont wewnętrzny i zewnętrzny budynku – pozbyto się ostatnich śladów wojny
Na rok szkolny 1963/64 przypada trzeci duży remont budynku. Rok 1965/66 to również wprowadzenie „ośmiolatki”
Ostatni OGROMNY remont, miał miejsce w latach 1983/84. To wtedy szkoła „3” zaistniała jako szkoła wieczorowa bo uczniowie musieli się przenieść do SP9 i SP1. To wtedy powstał „łącznik” urządzono kuchnię i stołówkę.
Od 01.09.1999 na skutek reformy edukacji szkoła zmienia nazwę na Gimnazjum z Oddziałami Integracyjnymi nr2 w Sopocie im. Stefana Żeromskiego
01.09.2009 oddano do użytku nową salę gimnastyczną i boisko zewnętrzne.
Kiedy na skutek kolejnej reformy edukacji w 2017 roku zlikwidowano gimnazja, budynek na Wejherowskiej wszedł w skład Zespołu Szkół Handlowych i prowadził tzw. „wygaszanie” ostatnich roczników młodzieży gimnazjalnej
W roku szkolnym 2019/2020 budynek przeszedł remont aby dostosować go do wymagań szkoły technicznej, ponadpodstawowej. Uruchomiono większą ilość sal, stworzono sale językowe w tzw. Małym domku
1 września 2020 roku Zespół Szkół Handlowych zmienił siedzibę. Nowy adres szkoły to zabytkowy budynek dawnego Gimnazjum nr 2 przy ulicy Wejherowskiej 1.
1 września 2021 roku szkoła zmieniła nazwę na Zespół Szkół Technicznych